آفـریـنـش ز غـبـار قـدم توسـت حـسـین             آسـمـان سایـه نـشـیـن علم توست حسین

کعبه وسعی و صفا حِلّ وحرم، رکن و مقام             صُفّـه ای از حرم مـحتـرم توست حسین

هرکجا عشق و کمال و عظمت دایره بست             نـقـطـۀ دایـره نـوک قـلـم توست حسیــن

نعـمتی را که خـداونـد از آن می پـرسـد             دوستـی تو و یک از نِـعَـم توست حسین

ذکر نـام تو کنم در همه جا، چون گویند             هر کجـا نـام تـو آید حرم  توست حسین

اشک روز و شب ما، وقف تو ای کشته عشق             گریه گرهست سزاوارغم توست حسین

من نگریم به عزایت که بهـشتـم بـدهنـد             ور بهشتم بـدهند از کــرم توست حسین

گر خدا بگذرد از جرم دو عـالم به جزا             یک جزای کَمِ اصحاب کم توست حسین

بر سرافـرازی اسلام و برانـدازی کفـر             قهرمان خواهرتو هم قـسم توست حسین

آیه کهف که خواندی خبر پیروزی است             سَرِ بر نـیزه بلـنـدت عَـلَـم توست حسین